พ่อแม่ที่เป็นกาฝากและลูกสาวกตัญญู - “อย่ามาโง่ที่ยอมให้ฉันซื้อพรหมจรรย์ให้ลูกสาว!” - เป็นเวลาหลายเดือนแล้วที่โรงงานในเมืองเล็กๆ ที่พ่อของฉันบริหารงานอยู่นั้นล้มละลายเนื่องจากภาวะเศรษฐกิจถดถอย - พ่อของฉันซึ่งมีหนี้จำนวนมาก วิ่งไปรอบ ๆ เพื่อหาเงินแต่มันไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ และครอบครัวกำลังจะล่มสลายเนื่องจากการคุกคามของบริษัทรวบรวมที่ไปเยี่ยมเกือบทุกวัน - หากคุณสามารถช่วยครอบครัวได้แม้เพียงเล็กน้อย... - ฉันไม่รีรอที่จะบอกพ่อว่าฉันอยากเจอคนคนนั้นทางโทรศัพท์ - เพื่อปลอบประโลมพ่อแม่ที่ร้องไห้และก้มศีรษะ ข้าพเจ้าจึงมุ่งหน้าไปยังโรงแรมที่ชายผู้นั้นรออยู่ - “ฉันดีใจที่คุณมา ฉันตั้งหน้าตั้งตารอคอยมันจริงๆ” ผู้ชายที่มีรอยยิ้มน่าขยะแขยงลูบร่างกายของฉัน และความรู้สึกของการถูกวัตถุแข็งทำให้ฉันรู้สึกคลื่นไส้อย่างสุดจะพรรณนา - ไม่เป็นไร ฉันทนได้ เงินนี้จะช่วยครอบครัวฉันได้ซักพัก - แล้วสักวันทุกอย่างจะดีขึ้น... - เมื่อฉันหลับตาและอดทน ผู้ชายคนนั้นก็หยุดเคลื่อนไหวทันที - เมื่อฉันเหลือบมองเขาด้วยตาบาง รอยยิ้มของผู้ชายก็หายไปและดวงตาของเขาบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ - “คุณไม่ใช่สาวพรหมจารีจริงๆ ใช่ไหม” เมื่อเด็กสาวที่เพิ่งอดทนกับกาลเวลาได้ยอมจำนนต่อการทรมานของชายผู้นั้น เธอก็อ้าปากค้างและร้องไห้ออกมา - เรื่องราวของเด็กสาวผู้น่าสงสารที่ถูกผู้ใหญ่ที่สกปรกเกินไปล้อเล่น